Već nekoliko dana po ulasku nemačke vojske u Banat, oko 25% jevrejskog stanovništva bilo je uhapšeno i zatvoreno, a gotovo čitavo preostalo jevrejsko stanovništvo deportovano je u logore u Novom Bečeju i Beogradu ili je na drugi način ubijeno već do septembra 1941. godine. Sprovođenje antijevrejskih mera u Banatu dobro je dokumentovano, budući da su nemačke okupacione vlasti koristile višejezične plakate i postere kojima bi obaveštavali stanovništvo o primeni novih antijevrejskih mera ili pak zastrašivali jevrejsko stanovništvo, kao i stanovništvo voljno da Jevrejima pomogne objavljivanjem broja jevrejskih žrtava i načina njihovog stradanja. Već do 1942. godine u Holokaustu je ubijeno preko 90% jevrejskog stanovništva u Banatu (prema najčešćim podacima, oko 92,8%), te je Banat tako, prema nemačkim podacima iz tog vremena, bio prva oblast u Evropi potpuno „očišćena” od Jevreja.

Ipak, mali deo jevrejskog stanovništva u Kikindi uspeo je da sačuva svoje živote, te danas u Kikindi postoji mala, ali aktivna Jevrejska opština koja je obnovljena 15. juna 2003. godine. U saradnji sa gradom Kikindom pokrenut je i realizovan čitav niz aktivnosti koje imaju za cilj kako očuvanje sećanja na kikindske Jevreje i Jevrejke stradale tokom Holokausta, tako i rad na aktivnostima koje osvetljavaju tradicionalni i savremeni jevrejski život i identitet u oblasti kulture, obrazovanja, religije i komunikacije sa širim društvom. U tom svetlu je uređeno i otvoreno j

Jevrejsko groblje u Kikindi, koje upravo svedoči o kontinuitetu života jevrejskog stanovništva u Kikindi od kraja XVIII veka, a regularno se organizuju i Dani jevrejske kulture, kao i izložbe, predavanja i druge manifestacije koje upućuju na aktivan život jevrejske zajednice u Kikindi u pro